Nie pamietam juz tak dobrze Baldura, ale wydaje mi sie, ze tam tez dosyc jasno jakies konsekwencje dla dalszej rozmowy bylo widac;)
Owszem, teraz mamy to kolko, gdzie jest jasny podzial na odpowiedzi paragon, renegat albo neutralne, wowczas trzeba bylo przeczytac calosc i zdecydowac, ale wydaje mi sie (i podkreslam, ze wydaje mi sie, moge sie mylic), ze az tak ciezko nie bylo;)
Podobnie jest w Dragon Age: Poczatek, gdzie mamy cale wypoiwedzi i z nich wybieramy i tez latwo sie mozna zorientowac, czym np. wkurzymy NPCa;)

Ja osobiście nie mam nic przeciwko dubbingowi, tym bardziej, że i tak nigdy nie słucham wypowiedzi do końca Mimo to wydaje mi się, że najlepszym rozwiązaniem byłaby możliwość wybory rodzaju spolszczenie, ale raczej nie ma co na to liczyć.

A co do kółka dialogowego w DA2 to wcale nie było ono takie oczywiste. Kilkukrotnie niektóre opcje dawały zupełnie inny rezultat niż bym się spodziewał, tym bardziej, że postaci różnie reagowały na nasze wypowiedzi. Poza tym podobał mi się wpływ tego, co wybieraliśmy na wypowiedzi neutralne i ogólnie możliwość ukształtowania charakteru Hawke'a. osobiście zazwyczaj wybierałem kwestię wesołka plus czasami idealisty

Tez kilka razy zaliczylam wpadke jesli chodzi o to, czego sie po wypowiedzi spodziwalam a co finalnie moja Hawke mowila;) Ale nie zdarzalo sie to na tyle czesto by zaczelo byc uciazliwe. Powiem wiecej - najmilej z calej DA2 wspominam wlasnie rozmowy, wiec musialo byc calkiem dobrze:)
Z drugiej strony, o ile gra nie pokazuje dokladnej wypowiedzi, ciezko jest w 2-3 slowach uchwycic sens tak, aby byl on dokladnie taki sam dla wszystkich.

Tez najczesciej szlam w odpoiwedzi ironiczne:)

Nie do końca o to mi chodziło Bardziej o to, że są takie momenty kiedy np. wybierając idealistę tracimy punkty przyjaźni, a wybierając ironię lub agresję zyskujemy-o ile pamiętam było tak w przypadku Izabeli i może Merril w Pustce. Poza tym są też oczywiście wypowiedzi nieokreślone. Zresztą tak naprawdę liczba kwestii do wyboru nie zmalała znacząco, o ile w ogóle.



To prawda, ale dlatego są oznaczenia Ten system i tak jest lepszy od tego w ME, brakowało mi tylko trochę opcji jakieś akcji w trakcie wypowiedzi

A wracając do dubbingu-w DA:O był niezły i dla mnie miał jeden plus-napisy nie odwracały uwagi podczas walki. W dodatku we wszystkich spolszczeniach kinowych mają zazwyczaj problem z tłumaczeniem tego co nie jest w dialogach, tylko poza nimi, co jest lekko irytujące. Tak np. było w Ghost Recon: Future Soldier, przez co można było stracić wskazówki od reszty oddziału.
W DA2 za to wersja kinowa także mi pasuje, głos Hawke'a jest moim zdaniem świetny, reszty członków drużyny także.

@Dersei, prawda, tez mialam takie sytuacje, kiedy ktoras z postaci reagowala pozytywnie/negatywnie na jakas wypowiedz:) Jak dla mnie to zdecydowany plus gry bo uwypuklono charaktery postaci.
Chociaz przyznam, ze np. w DA:O denerwowalo mnie czasami to, ze Morrigan reagowala negatywnie na nasza chec pomocy jakiemus NPCowi, nawet, jesli bylo to konieczne do pojscia dalej. Nie mialam nic przeciwko punktom ujemym, jesli faktycznie bezinteresownie pomagalismy komus nie oczekujac nic poza punktami doswiadczenia ;) Z drugiej strony oczekiwalabym bardziej neutralnej reakcji, jesli musimy komus pomoc by on pomogl nam w dalszej czesci gry.

A co do glosu to jestem pod wrazeniem zwlaszcza roznic w sposobie mowienia a wiec i kreacji postaci Hawke poprzez wybieranie roznych odpoiwedzi. Mozemy dzieki temu odkrywac rozne oblicza tej postaci, zwlaszcza, kiedy np. bylam przyzwyczajona do sposobu mowienia ironicznej Hawke i nagle, po wybraniu agresywnej lub paragonskiej odpowiedzi, odkrywalam jej inne oblicze:)

Oby tylko uniknęli filmowych wpadek, kiedy wielki napakowany gość lub starzec, który widział więcej niż niejeden naród mówią głosem kastrata ; p

Ale mowisz o oryginale czy dubbingu?:)

O dubbingu : )

Moim zdaniem te uproszczenia w grach oduczają nas myślenia. Współczesny nastolatek nie poradzi sobie z wyborami w grze starego typu, bo nie będzie napisane co odniesie jaki efekt.

Pozwolę się sobie nie zgodzić. Po pierwsze, jaka jest różnica między nastolatkiem, który sięgnie teraz po stare gry, a tym który od nich zaczął swoją przygodę z graniem? I jeden, i drugi nie wie jakie będą skutki ich wyborów. Oczywiście, łatwe wybory w grach mogą nauczyć kogoś, że w życiu też jest tak łatwo, ale z drugiej strony, czy to nie świadczy też w pewnym stopniu źle o tym kimś? Po drugie ciągle istnieją i powstają gry, w których można dokonywać wyborów i jeśli ktoś będzie chciał to po nie sięgnie, a jeśli woli łatwą rozrywkę to pozostanie przy tych, które mu ją dają

Poza tym, rozumiem, że miało to być nawiązanie do koła dialogowego DA2? A tak naprawdę to co ono ułatwia? Główną różnicą jest możliwość kształtowania charakteru bohatera. Decyzję i tak podejmujemy bez tych oznaczeń (poza oczywistościami, w stylu: zaatakuj, przekup). Teoretycznie pomaga to w romansach, ale te i tak zawsze były łatwe do nawiązania, a tu przynajmniej można się nastawić na flirtowanie tylko z jednym towarzyszem:) NPC także reagują różnie, więc to się nie zmieniło. Pod tym względem gorzej jest w ME, gdzie opcje renegat/idealista są tak oczywiste, że aż nudne.

APO Dziwnych głosów, mam też nadzieję, że nie zrobią jak w DA:O, gdzie, o ile pamiętam, jeden z krasnoludów stał się nagle kobietą