Kjatan szybko odpowiedział.
- To nie mógł być nekromanta. Nekromancja blokuje umiejętność wysysana duszy. Ja się zajmę tym cudakiem, a wy będziecie mnie osłaniać przed atakami jego towarzyszy, gdy uda mi się go dorwać, wycofamy się i wyciągniemy z niego duszę waszej przyjaciółki.

Yurt przeskoczył korzeń.
- Co do tych ludzi? Kogoś ostro wkurwili. A ten ktoś był naprawdę mocny. W sumie dobrze, że nie ma ze mną Carien. Dziewczyna jeszcze ma do was uraz. I to porządny.

Namesmus
Siedział nieruchomo.
- Co jest do kurwy nędzy... - rozejrzał się i sprawdził czy ma przy sobie szable. Jeżeli ma to zapewne sen.

Gerri Oloė

Potwierdziła skinieniem, że rozumie. Zastanawiała się, w jaki sposób Kjatan potrafi odzyskać duszę Natashy. Gigant musiał dysponować potężną mocą. W dodatku wspominał wcześniej, że w jakiś sposób panuje nad lasem.
- Towarzyszy? Jest ich więcej, czy masz na myśli twory nekromanty?- odwróciła się spoglądając w górę na wielkoluda. Spojrzenie błękitnych oczu mieszańca było wyjątkowo - nawet jak na nią - poważne.

Kearis Sarkrin

Trochę się zdziwił.
- Masz jakieś podejrzanie kto mógłby zrobić coś takiego. Ma uraz do całej naszej grupy? Przecież nie wszyscy zachowali się źle w stosunku do niej.

Namesmus poczuł, że nie może się ruszać. Nic dziwnego, ponieważ drzewo, o które się opierał powoli go pochłaniało. Czuł jak kora powoli obrasta jego ciało.

Yurt kontynuował.
- Wiesz, była młodą kobietą z dzieckiem, która dopiero co straciła męża. Nie myślała do końca trzeźwo.

Kjatan przyśpieszył kroku.
- Nie wiem, ilu ich jest. Obstawiam dwóch. A jeśli jeden z nich jest nekromantą, może ich być więcej.

Namesmus
Z żelaznym spokojem siedział i czekał co się stanie. Jeżeli nie można z czymś walczyć to po co się męczyć?

Kearis Sarkrin

Relacje ich grup nie były najlepsze.
- Między relacjami w naszych grup zaszło wiele nieporozumień. Cud, że się nie pozabijaliśmy nawzajem. A wiesz może co się stało z tym orkiem w skrzyni?

Namesmus czuł, jak drzewo zaczyna go pochłaniać. Był jednak pewien, że ktoś widzi w oddali.

Yurt westchnął.
- Nie wiem. Zabrałem Carien i uciekłem z nią w bezpieczne miejsce. Straciliśmy orka, straciliśmy....... o kurvva! Jest źle. JEST KURVVA ŹLE! Ruszajmy się!
Niemal biegiem ruszył dalej.

Namesmus
Siedział obojętnie, odcinając się od zewnętrza. To był chyba koniec. Przekona się co jest po śmierci. Virianie w końcu zabili swojego boga to nie powinno być nic... I jeszcze jakieś halucynacje czyjeś obecności ma.

Kearis Sarkrin

Również pobiegł za Yurtem by nie zostać w tyle.