Natasha

-W poważaniu mam waszego boga. - splunęła na ziemię.
Spojrzała wrogo na Gabriela.
-Jeśli ktoś chce umrzeć, to z własnej woli. - warknęła.
Wkurzona wstała i chwyciła coś ostrego. Odwróciła się i poszła w dal.
-Nawet w spokoju nie dadzą zdechnąć. - warknęła do siebie.

Patrick Black

-A ta dalej swoje... Nie rozumie lub nie chce zrozumieć, że komuś zależy na tym, żeby się nie zabiła...- powiedział głośniej, tak żeby Natasha też to słyszała. Chciał, żeby to słyszała.
-Pójść... nie pójść... Zależy mi- pójdę.- pomyślał i poszedł za Natashą.
-Jak ma się zabić to niech zrobi to ze świadomością, że komuś zależało na tym, żeby żyła.

Gerri Oloė

- Nie martw się, jeśli taka będzie wola bogów - przeżyję. Jeśli nie - umrę. Po prostu przenieście. - uśmiechnęła się lekko do Carien.
- Co tam się dzieje? - spytała, gdyż nie mogła zauważyć awantury nie podnosząc się z ziemi.

Patrick Black

Szybko dogonił Natashę. Stanął przed dziewczyną i tym samym zatrzymał ją.
-Dobrze wiesz, a jak nie wiesz to możesz się tego domyślić, że nie dam ci się zabić.- odparł patrząc jej w oczy.
-Nie wiem po co i dlaczego obwiniasz SIEBIE za to co NAS spotkało, po tym jak weszliśmy na tereny Anrubii, ale to NIE JEST twoja wina. Zrozum to wreszcie.- powiedział to dość spokojnym tonem, jednak dało się w nim wyczuć powoli narastającą złość.

Natasha

-To jest MOJA wina.
Odepchnęła Patricka i poszła dalej.
-Zostaw mnie.

Patrick Black

Poszedł za Natashą, nie miał zamiaru jej zostawiać.
-Ani mi się śni cię zostawiać.- odparł zrównawszy krok z Natashą.
-Za śmierć Nemesmusa też się obwiniasz!? Bo jego śmierć jest bardziej MOJĄ winą, a nie twoją.

Natasha

-Tak, bo to moja wina! - krzyknęła.
Popchnęła Patricka.
-Zostaw mnie!

Patrick Black

Nie zrezygnował. Szedł dalej.
-Nie, to nie jest twoja wina. Zrozum to wreszcie! Na to, że zmienił się w demona i umarł wpłynęła MOJA decyzja. I nie, nie zostawię cię.- odparł wojownik. Prawdę powiedziawszy to nie chciał podnosić głosu, ale chyba będzie musiał.

Natasha

-Do cholery.. Zostaw mnie i idź precz!
Przyśpieszyła krok. Wiedziała, że z Patrickiem zaczynają się oddalać od reszty.
-Lepiej wróć i im pomóż.

Patrick Black

Szedł dalej. Nie musiał odpowiadać, bo Natasha powinna domyślić się, że znowu odpowie przecząco. Wyprzedził ją i zatrzymał przed sobą, łapiąc Natashę za bark. Spojrzał w jej oczy.
-Zrozum też jedno... że komuś zależały na tym, żebyś żyła... że komuś zależy NA TOBIE...- odparł cały czas patrząc w oczy Natashy.
-Nemesmus nie żyje, ale to nie znaczy, że ty też masz się zabić. Masz chyba jeszcze dla kogo żyć. Odzyskałaś siły- możesz odszukać Cienia. Nie przeczę temu, że Cień jest już "dużym chłopcem", ale w tym lesie nie jest bezpiecznie, wystarczy że zwęszy go stado wilków.