Rasha

Źle to się zapowiadało, oj źle. Rzuciła wrogie spojrzenie grajkowi. On nie ufał im, dobre sobie.
- Skończmy z tym i chodźmy - burknęła - Ale nie razem. Oddzielnie więcej się dowiemy i trudniej będzie nas złapać. Ja mogę iść od zachodu.

Kearis Sarkin

Od tej kłótni zaczynała już Kearisa głowa boleć. Też sobie moment wybrali na kłótnie.
- Przestańcie tak krzyczeć. Pokłócicie się później. Takim zachowaniem z pewnością zwrócicie na nas uwagę o jeśli już nie zwróciliście. W każdym razie wasza dwójka iść razem nie może na zwiad, bo szanse, że się podczas tego zwiadu pokłócicie i was wtedy zauważą są naprawdę dość wysokie. Oddzielenie i w trójkę to też nie najlepszy pomysł zwłaszcza, że dwoje z tej trójki sobie nie ufa.

Namesmus

- Nawet okaleczony goblin miałby ładniejszą buźkę od ciebie, kretynie od siedmiu boleści. Jest też różnica między irytującym człowiekiem i martwym człowiekiem. A ewentualnością można nazwać ciebie. Ewentualnością gatunku ludzkiego. Jeśli taka jest jego droga rozwoju, to można tylko usiąść i płakać. Mam poważne podejrzenia, że to ty stanowisz tutaj zagrożenie. - warknął do Rienca. Gdy orczyca zaczęła mówić, skinął jej potakująco głową.
- Tak, to dobry pomysł. Ruszę od wschodu.

Rienc Snow

Na słowa atakującego go znowu mężczyzny, choć ciężko powiedzieć, że bez powodu, odpowiedział jedynie oszczędnym wzruszeniem ramion i niewinnym uśmieszkiem wymalowanym pod nosem.
- Więc ja pójdę jedyną drogą, która pozostała. - zadecydował jakby faktycznie miał jakiś wybór.

Światłą, które mogły oznaczać znajdującą się w oddali wioskę, okazały się jednak światłem ogniska, a raczej trzech ognisk. Obozowisko wyglądało na opuszczone. Zaprzeczały jedynie temu walające się wszędzie dziwne przedmioty. Ogniska również nadal płonęły. Ten obraz na pewno nie wskazywał na nic dobrego. Kilka metrów dalej stał powóz, zaprzężony w dwa woły. Na nim leżała drewniana skrzynia, i to ona była najdziwniejszym przedmiotem w całym tym krajobrazie. Dlaczego? Ponieważ cały czas dało się słyszeć stłumiony krzyk i uderzanie w wieko. Dziwęki te pochodziły z jej wnętrza.

Patrick Black

Gdy podeszli bliżej, okazało się, że światła nie oznaczały wioski, lecz były to trzy ogniska. Miejsce wyglądało na opuszczone obozowisko, po całym terenie walały się dziwne przedmioty. Dalej stał powóz, który był zaprzężony w dwa wozy, na nim leżała skrzynia.

Namesmus Castacarari

Chwilę przyglądał się, po czym wrócił do reszty grupy. Wyłonił się niepostrzeżnie z mroku i zaczął mówić.
- To obozowisko. Trzy ogniska. Nikogo tam nie ma. Tylko porzucony powóz, zaprzężony w woły... I skrzynia z kimś żywym w środku...

Gerri Oloė

Trzymała się cały czas z tyłu, gdy grupa kłóciła się w sprawie zwiadu. Wyglądało na to, ze zupełnie zapomnieli o najemniczce i cieszyła się z tego. Na drodze za nimi nie było widać żadnego zagrożenia. Teraz, kiedy wysłani na rozpoznanie wrócili i Namesmus powiedział o kimś zamkniętym w skrzyni, Gerri odezwała się spokojnie i cicho z ciemności.
- I chcecie czekać aż się ten ktoś udusi? Jeśli to pułapka możemy zastawić własną. Jest nas tylu, że spokojnie jedna osoba może pójść zbadać tą sprawę otwarcie, gdy reszta obstawi obozowisko w ukryciu.

Namesmus Castacarari

- Jeśli nie macie nic przeciwko, pójdę i zobaczę co się tam dzieje.

Kearis Sarkin

Wszystko to było dziwne.
- To dość dziwne, że ktoś jest zamknięty w skrzyni i nikt jej nie pilnuje. Nie wiem czy powinniśmy ją otwierać z drugiej strony nie można pozwolić by osoba zamknięta w skrzyni się udusiła. Najlepiej niech idą dwie osoby. Jeśli ta osoba, którą uwolnimy zaatakuje to będę mógł ją unieruchomić dzięki jednemu z moich zaklęć. Pójdę z tobą Namesmusie i jeśli zostaniesz zaatakowany unieruchomię napastnika za pomocą magii. Ten plan wydaje mi się dobry. Chyba, że macie jakieś zastrzeżenia.