Nie jest żadną tajemnicą, że żyjemy w obesranych czasach kultu ciała.
Ludziska coraz bardziej popadają w skrajności - na ulicach widzę często panienki, którym tłuszcz całymi wałami wylewa się ze zbyt ciasnych jeansów (oczywiście biorę pod uwagę to, że część osób otyłych jest po prostu chora i trudno mieć do nich pretensje o zaniedbanie, ale część z nich po prostu "zajada" stres spowodowany własnym wyglądem, czym jedynie pogłębia swój problem), albo patyczaki balansujące na granicy anoreksji, bez bioder, bez piersi, w niczym nie przypominające kobiet. Z facetami jest podobnie - albo wychudzone, nadwrażliwe lelije, których to płeć jesteśmy w stanie zidentyfikować tylko dzięki dokumentowi tożsamości i nadanemu przez rodziców imieniu, albo "karki", którym ktoś cwany wmówił, że sterydy są mniamniuśne. Nie wiem, która z tych skrajności jest gorsza, ale rzygam wszechobecną modą na odchudzanie. Ja rozumiem dbałość o zdrowie i sylwetkę, ale bez przesadyzmu. Ćwiczenia - tak, wartościowa i zdrowa dieta - tak, ale niechaj się strzeże ten, który choćby odrobinę zachwali jakieś świństwa typu sterydy, farmaceutyki produkcji skośnookich, czy (o zgrozo!) kapsułki z jajami tasiemca. Śmiem twierdzić, że ludzie, którzy faszerują się takimi specyfikami nie posiadają mózgu, a jak łeb pusty, to i szczupłe ciało nie pomoże. Pamiętajcie o tym i dbając o siebie, nie ulegajcie głupiej modzie, która za czas jakiś przeminie, a zostawi po sobie jedynie żniwo w postaci zrypanego na amen zdrowia wielu osób.
Koniec profilaktycznego zrzędzenia.

PS. Ja też dbam o linię - lekko zaokrągloną A moim ulubionym ćwiczeniem jest przewracanie się z boku na bok, w pozycji starożytnych rzymian. Daleko w poważaniu mam wszystkie sponsorowane artykuły, namawiające tłuszczę do żywienia się korzonkami i wyciskania z siebie siódmych potów. I dobrze mi z tym