Senetus

Karczmarz uznał najwidoczniej milczenie za odpowiedź pozytywną, więc po cichutku wyszedł z pokoju.

Senetus, Erys, Birkart

Można było powiedzieć, że niezależnie czy tego chcieli, czy nie, sen był silniejszy. Po pewnym czasie wszyscy spali już w swoich, niezwykle odmiennych pokojach.
Obudzili się stosunkowo wcześnie, obudzeni przez ludzi budzących się snu, i wychodzących na ulice. Brakowało w nich jednak życia, jak na takie wydarzenie.

Sayi, Jorel

Kobieta zamarła bez ruchu i oparła się o drzewo, siadając. Jorelowi wydawało się, że zasnęła. Ona jednak miała otwarte oczy. Całe białe, swoją drogą. Jego samego zmroczył po chwili sen, i w ciele swojego towarzysza zasnął.

Sayi

Miała sen. Wyjątkowo dziwny. Stała w kałuży krwi, cała w niej umazana. Wszystko dookoła płonęło. Na przeciwko widziała człowieka, którego twarz znała, lecz nie pamiętała skąd. Miał ręce całe we krwi. Patrzał na nią drapieżnym wzrokiem. Sayi usłyszała z własnego gardła warkot. Przeciwnik skoczył do ataku. Ogarnęła ją ciemność. Padły tylko słowa.
- Wszyscy utoniemy w tym deszczu krwi. A ty z nami.
Obudziła się. Świtało. Zobaczyła przed sobą Mysti. Napastnik dalej był w transie.

Maira

Obudziła się gdy tylko odgłosy spoza namiotu stały się słyszalne. Noc była ciepła, toteż brak ubrania i okrycia nie odbił się specjalnie na komforcie spania. Ludzie chyba zaczynali się budzić. Na przeciwko leżała je opiekunka, która, jakby nie chcąc pozwolić jej uciec, oplotła ją rękami i nogami. Dalej jednak spała. Ktoś krzątał się po namiocie. Kątem oka Maira zobaczyła Laasi. Najwyraźniej nie specjalnie się nimi przejmowała i powoli zajmowała się swoimi obowiązkami.

Jorel

Jako, że poczuł, że ogarnia go zmęczenia to postanowił zasnąć- jastrząb nie powinien mieć mu za złe tego, że Jorel zaśnie w jego ciele...

Maira

Przez chwilę obserwowała Laasi, a potem wtuliła się mocniej i też objęła opiekunkę. Nigdzie jej się nie spieszyło.

Senetus
Wstał i przetarł oczy po czym zaczął się ubierać.

Erys
Po przebudzeniu postarał się odświeżyć na tyle na ile pozwalała skromna ilość wody w misce, po czym ubrał się i zamykając za sobą pokój zszedł na dół karczmy by sprawdzić co karczmarz ma w ofercie na śniadanie.

Birkart

Po narzuceniu ubrania i przypięciu niezbędnego uzbrojenia zszedł na dół żeby coś zjeść.

Sayi

Spojrzała na Mysti.
-Miałaś sprowadzić mojego brata. - mruknęła zawiedziona.

Sayi

Mysti zaskomliła wyciągając pyska w dal. Następnie spojrzała na zakrwawioną dłoń swojej pani.

Birkart, Erys

Zeszli do przysłowiowej jadalni, w której siedziało kilku półprzytomnych jegomościów. Karczmarz leżał z twarzą na ladzie, obficie się śliniąc i chrapiąc.

Senetus

Szło mu to całkiem nieźle.

Maira

Laasi na chwilę na nią spojrzała wzrokiem pełnym współczucia. Następnie wróciła do sowich obowiązków. Tymczasem dornijka otworzyła oczy i uśmiechnęła się do swojej podopiecznej.
- Dzień dobry kwiatuszku.
Pocałowała ją i odwróciła się sprawdzić, kto krząta się po namiocie. Gdy spostrzegła Laasi odwróciła się do swojej podopiecznej.

Maira

Uśmiechnęła się także, ładnie i zupełnie beztrosko. Na ogół budziła się pełna wiary w nowy nadchodzący dzień i nie inaczej było teraz.
- Dzień dobry. – odpowiedziała. Przekręciła się na brzuch i uniosła na łokciach, zerkając ciekawie w stronę wyjścia z namiotu.
- Zobaczymy dziś komediantów? – spytała nie kryjąc tej niemal chorobliwej ciekawości – Będę mogła tam pójść?