Chloe

- Pięknie, dziękuję - powiedziała z lekkim ukłonem i uśmiechem. - Interesy z wami to przyjemność.
Wróciła do swojej kwatery i przeliczyła kredyty, zanim schowała je do szafeczki. Andrea kazała jej się przespać, ale ona wolała nie. Czuła, że będzie mieć koszmary i jak tylko przestanie zajmować się czymkolwiek, to zacznie "myśleć". Do roboty po kilku kielichach się nie nadaje, a żaden rozsądny inżynier nie postawi jej do optymalizacji algorytmów, jak pozycja pionowa nie jest dla niej optymalna.
Postanowiła, że się zaprzyjaźni z nimi. W końcu byli zabawni i ten... Śliczny zebrał niezły wpierdol... Może pójdę się zapytać, jak się czuje? Niee, bez sensu. Axel jest miły. Do Gada i Gadzinki nie pójdę. Szajba odpłynął. Keller zajęta. Trudno. Irokez mi został. Ruski nie liczę. Nie nadaje się.
Wyszła ze swojej kwatery i udała się na poszukiwanie kwatery Mercera. Jeśli kogoś spotka, to na pewno się spyta gdzie to.

Chloe
Napotkany marynarz wskazał jej kwaterę Mercera.

Antares
Obudził się w ambulatorium z potworną migreną.

Chloe

Podziękowała mu z uśmiechem i nieśpiesznie skierowała się do kwatery Alexa. Zapukała trzykrotnie, mając nadzieję, że ją wpuści.

Alex Mercer

Zbudziło go pukanie. Westchnął cicho, ale wstał i nałożył na siebie koszulkę. Następnie podszedł do drzwi i otworzył je.
- Słucham cię - powiedział do Chloe nieco zaspanym głosem. Nie wiedział, czy wpadła tylko na chwilę, zapytać o coś albo coś, czy chce dłużej porozmawiać.

Chloe

- Właściwie chciałam ci podziękować - powiedziała, próbując się uśmiechnąć. - Za osłanianie mnie - uściśliła. - I zapytać jak się czujesz. Chyba... mocno oberwałeś.

Alex Mercer

- Nie ma za co. Miałem cię osłaniać i nie dopuścić do tego, żebyś oberwała za mocno, a twój tyłek pozostał w całości i zrobiłem to - odparł już mniej zaspanym głosem. Chyba zapowiada się dłuższa rozmowa, o ile będzie o czym rozmawiać, więc wpuścił Chloe do środka.
- Obrywałem mocniej i wychodziłem z tego cało. Złamany nos nie jest, aż tak poważnym obrażeniem - powiedział po czym zamknął drzwi i usiadł na łóżku. Bez różnicy było mu to, czy Chloe usiądzie na krześle, czy, obok niego, na łóżku.

Chloe

Usiadła na krześle.
- Od dawna znasz Andreę? - spytała. - Wiesz... zaproponowała mi współpracę i chciałabym wiedzieć, czy mogę jej ufać. Czy nie wysadzi mnie gdzieś po drodze, jak będzie miała zły humor - zaśmiała się. - Albo, czy nie będzie mi kazać walić głową mur, aż padnę.
To chyba był kiepski żart...

Alex Mercer

Zastanowił się chwilę.
- Gdzieś z rok będzie i spokojnie mogę ci powiedzieć to, że możesz jej zaufać - odpowiedział.
- Przyjęłaś ofertę współpracy czy jeszcze się zastanawiasz i dlatego zapytałaś mnie o to, czy możesz jej ufać? - zapytał po chwili.

Chloe

- Jestem najemnikiem, idę tam, gdzie mi płacą - odpowiedziała, lekko kiwając głową. - Niemniej wolę wiedzieć z kim pracuję, żeby później nie obudzić się z ręką w nocniku. Sama muszę o siebie zadbać, nie mam za sobą... całego gangu. Nie kręci mnie to, lepiej zrobić coś dobrego, niż być przestępcą - uśmiechnęła się. - Zgodziłam się - potwierdziła. - Jeśli będziesz potrzebował jakiś napraw, to zgłoś się do mnie - zaproponowała. - Zazwyczaj pracuję solo i nie przywykłam do chronienia mojego tyłka. To całkiem miłe.

Jesfis

Kiedy się napiła i przekąsiła co nie co stwierdziła, że wróci do treningu. Akurat miała dobra rozgrzewkę to i mogłaby poćwiczyć jeszcze. Zabierając ze sobą wodę zeszła do sali treningowej i zaczęła ćwiczyć na sprzętach, aż do zmęczenia. Włączyła jakąś hałaśliwą muzykę by nadać sobie rytm. Mroczne electro powinno być w sam raz... Odpaliła muzykę z omni klucza. Weszła na bieżnię. Cholera. Czy ta Keller aby teraz nie za dużo wie? Takie czcze gadanie... "Pójdziesz w swoją stronę, masz moje słowo"... Jasne. Tylko, kur.wa, czy faktycznie będę miała gdzie wracać...? Z Omegi pewnie zostaną strzępy... Ziemia stracona... Kur.wa. Nie dobrze Raisa. Nie dobrze... Możesz już nigdy nie poczuć krwawej posoki uzyskanej z przyjemnością, nie z przymusu...