Antares, Alex
Nieznanym pozostało jak zamierzali oglądać symulację która polega na posadzeniu rzyci na fotelu i uruchomieniu VR. Jakoś takiej opcji projektant nie przewidział.

Andrea, Tarik
Usiedli w fotelach i nałożyli hełmy VR. Urzędzenia zeskanowały ich i dokonały wszelkich niezbędnych technicznych analiz. Andrei mignęła myśl, że główny inżynier opieprzył by ją za marnowanie zasilania kiedy nie działa rdzeń... No, ale cóż... Po chwili znaleźli się w symulacji. Na wzgórzu którego mieli bronić zbudowana była niewielka placówka obronna z prefabrykatów, z wieżą w centrum. Otaczało ją pofałdowane pole, z licznymi osłonami z którymi mogli ukrywać się przeciwnicy. Na niebie pojawiły się cyfry świadczące o odliczaniu do startu...

Andrea Keller

Przeszło jej też przez myśl, że to wszystko, co by było rzeczywiście za dużym zbędnym obciążeniem dla zasilania, zostało już przez Croomsa z pewnością odłączone. Odpoczynek był jej potrzebny i choć mogło wydawać się dziwnym, że czyni to przez symulację walki, potrzebowała dokładnie tego - odrzucenia bagażu emocji i skupienia myśli na konkretnym zadaniu, jak zwykły żołnierz, jak dawniej. W tej chwili nie istnieli Żniwiarze, był tylko doskonale znany ciężar broni, nitki celownika i cele.

Alex Mercer

Skoro to jej się podobało, to Alex nie zwiększał tempa i pozostał przy tym, przy którym był teraz. W trakcie jednego z pocałunków lekko ugryzł wargę Jesfis, oczywiście zrobił to specjalnie i, mniej więcej, w momencie, w którym kobieta wbiła paznokcie w jego plecy.

Tarik Isaksson

Sprawdził dokładnie ile jest czasu do rozpoczęcia symulacji. Jeśli więcej niż 5 minut, to poszukałby ładunków wybuchowych i poustawiał w miejscach, za którymi mogą chować się przeciwnicy. Jeśli miałby mniej czasu, po prostu poszukałby jakieś dobrej osłony. Najlepiej, aby było z niej widać więcej niż jedną stronę, z której mogą nacierać przeciwnicy i jednocześnie taką, za którą mógłby się dobrze schować.

Jesfis

- Dziś śpisz ze mną. - Rzuciła w trakcie.

Alex Mercer

Przerwał na krótką chwilę, taką w której zdążył wypowiedzieć krótkie zdanie:
- Nie wiedzę problemu - odparł i ponowił czynności, które robił wcześniej, jednak tym razem zaangażował się jeszcze bardziej.

Tarik, Andrea
Mieli kilkanaście sekund. Zdążyli schować się za osłonami. Zauważyli nadlatującą eskadrę trzech sond, a spośród osłon wyłoniły się cztery gethy które tyralierą ruszyły prosto na placówkę.

Tarik Isaksson

Gdy licznik dobił do zera, turianin zaczął strzelać do gethów będących najbliżej. Zamierzał strzelać od najbliższych do najdalszych. Oczywiście w głowę. Co parę strzałów rozglądał się jeszcze dookoła w poszukiwaniu nowych przeciwników.

Andrea Keller

Szybko oceniła ruch sond, a potem wystrzeliła kolejno do dwóch nadlatujących po bokach. Pocisk... rezultat... ewentualna poprawka. Druga sonda. Ostatnia... Najmniej czasu na wycelowanie, ale cel bliższy. Odruchowo. Później gethy...

Tarik, Andrea
Trafione sondy wybuchły - jedna z nich uderzyła nawet w kolejną wywołując widowiskowy wybuch. Padły także dwa gethy, jednak pozostałe dwa nadal nacierały i właśnie otworzyły ogień. Kątem oka zauważyli nadciągających z drugiej strony Gethów z rakietnicami - dwóch.